Ενώ λοιπόν όλα τα άλλα ζώα φαίνεται να ζουν με τους κανόνες που τους επιβάλλονται, κυρίως από τις υλικές ή και τις ενστικτώδεις τους ανάγκες, οι άνθρωποι είμαστε υποχρεωμένοι να λειτουργούμε συνδυάζοντας, τες υλικές ή ενστικτώδεις μας ανάγκες με τις άυλες.
Ποιες είναι μερικές από αυτές τις άυλες ανάγκες ή και ενέργειες που συνειδητοποιούμε εμείς οι άνθρωποι -κατ' εξαίρεση απ' όλα τα άλλα ζώα- ότι μας περιβάλλουν κι ότι μας είναι αναπόσπαστα μέρη στην εξελικτική διαδικασία της ωρίμανσης μας ως άνθρωποι;
Δεν είναι η λογική, το πνεύμα, η ψυχή, η φιλοσοφία; Η αίσθηση του αιώνιου, του ενιαίου, του αέναου, της ροής, της δημιουργίας, της εξέλιξης, και του χρόνου? Δεν είναι η τάση για έρευνα, οι επιστήμες, οι τέχνες, η παιδεία, η ιστορία, η μυθολογία, η θρησκεία, η πολιτική, η οικονομία; Η αίσθηση της ατομικότητας, αλλά και της συνύπαρξης, της ομαδικότητας, της έμφυτης τάσης για ποιοτική και ποσοτική ελευθερία, για συνοχή, για ισότητα, για ισοκρατία για αυτεξούσια δημοκρατία, για δικαιοσύνη και τόσα άλλα που επηρεάζουν τη δια-μόρφωση μας;
Όλα τα παραπάνω, δεν είναι αυτά που μας προκύπτουν ή και ενεργοποιούνται από τες άυλες μας δυνατότητες που, προφανώς μας περιβάλλουν και που εμείς οι άνθρωποι έχουμε παράλληλα και τη δυνατότητα να τις συνειδητοποιούμε;
Και το σημαντικότερο. Δεν μας φέρνουν σ' επαφή και με τις άυλες εκείνες ενέργειες, που μας υποβοηθούν να διαισθανόμαστε το θείο, το ιερό, το αληθινό, και κατ' επέκταση το σεβασμό, την αγάπη, το ωραίο, την ειρηνική συνύπαρξη και τη κατανόηση, την αλληλεγγύη του ενός προς τον άλλο ή ακόμη σε όλους και σε όλα; Και ακόμη όλους και όλα προς τον καθένα μας ξεχωριστά;
Όσο απόμακροι κι αν μας είναι ακόμη τέτοιοι ευσεβοποθισμοί.
Γι' αυτό και η συμπεριφορά μας καταλήγει ως ανθρωπότητα, αλλά και ως άτομα, να εξαρτάται από το πόσο επιτυχημένα συνδυάζουμε την υλική με την άυλη μας υπόσταση ή και ενέργεια που κουβαλάμε μέσα μας. Ή εξαρτάται από το πόσο συνειδητά ή ασυνείδητα λειτουργούμε.
Διαχρονικά, πανανθρώπινα και εξελικτικά διαφάνηκε ότι, αν και οι σχέσεις μας με τις άυλες ενέργειες βελτιώνονται, ο δρόμος που έχουμε ακόμη να διανύσουμε για να εξοικειωθούμε μαζί τους, και ουσιαστικά να εξανθρωπιστούμε είναι ακόμη πολύ μακρύς.
Η ανθρώπινη ασυνειδησία, και ο εγκλωβισμός μας στον υλικό κόσμο και τα ένστικτα, είναι αυτά που ακόμη κυριαρχούν στο ανθρώπινο παιχνίδι, κάνοντας το, αν μη τι άλλο ζωώδες, αλλά και άδικο, άχαρο, ανώριμο, υποκριτικό και ενοχλητικά ανιαρό.
Ο πραγματικός πλούτος κρύβεται στη συνειδητοποίηση της ίδιας της συνειδητότητας και κατ΄επέκταση στη συνειδητοποίηση της άυλης ενέργειας που μας περιβάλλει και, που μας προσφέρεται απλόχερα σε απεριόριστες ποσότητες.
Από μας εξαρτάται να καταφέρουμε να έρθουμε σε πραγματική επαφή μαζί της και να εναρμονίσουμε συνειδητά, το υλικό με το άυλο μας "είναι".
Στη δυνατότητα δε να βλέπουμε τους εαυτούς μας, ότι λειτουργούμε "συνειδητά συνειδητοποιημένα", ότι δηλαδή έχουμε τη δυνατότητα να "αυτο-θεώ-μεθα", φαίνεται ότι κρύβεται τελικά το θείον, το ιερό και αληθινό.
Αλήθεια δεν είναι πλέον πιο ξεκάθαρο παρά ποτέ στο παρελθόν ότι πράγματι έτσι είναι που "παίζεται" τελικά όλο σχεδόν το ανθρώπινο παιχνίδι;
Το "παιχνίδι" δηλαδή του εξανθρωπισμού μας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου