Η δυνατότητα
που έχουμε εμείς οι άνθρωποι να συνειδητοποιούμε την ύπαρξη, με τις απεριόριστες
και άπειρες διαστάσεις της, παράλληλα με τη δυνατότητα να συνειδητοποιούμε
και τη δική μας τη προσωπική μας ύπαρξη, με τις τόσες όμως αδυναμίες
και περιορισμούς της, φαίνεται να είναι η κύρια αιτία που ''ψαχνόμαστε''.
Μάλλον αυτή θα πρέπει να είναι και η αιτία που μας εγείρονται τα τόσα υπαρξιακά και όχι μόνο, ερωτήματα, θέματα, απορίες, αλλά και ..σύγχυση.
Μια σύγχυση που, κατά πάσα πιθανότητα, προκαλείται από τη προσπάθεια να χωρέσουμε στους ανθρώπινους περιορισμούς, τες απεριόριστες εκείνες διαστάσεις που συνειδητοποιούμε ότι μας περιβάλλουν.
Γι' αυτό, το γεγονός ότι ψαχνόμαστε, προβληματιζόμαστε και προσπαθούμε να βρούμε απαντήσεις μέσω των διαφόρων φιλοσοφικών, θρησκευτικών και επιστημονικών προσεγγίσεων και μεθόδων δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει.
Αφού, η όση ανθρώπινη συνειδητότητα που κουβαλάμε, φαίνεται να είναι αυτή που μας υποβάλλει ή ακόμη και μας επιβάλλει, ν΄αναρωτιόμαστε.
Όταν για παράδειγμα αναρωτιόμαστε, για την άυλη ενέργεια, για το αιώνιο, το ενιαίο, το αέναο, το λογικό, το παράλογο, το συνειδητό, το ασυνείδητο, το πανταχού παρόν..
Ή για το
ένα εκείνο που είναι το παν, που πληρεί τα πάντα και ταυτόχρονα “πάντα ρέει”.
Όταν αναρωτιόμαστε για την αδυναμία μας να εισέλθουμε δύο φορές στον ίδιο ποταμό, αλλά και για τον “πόλεμο” που είναι “πατήρ των πάντων”.
Ακόμη και για το “γνώθις αυτόν”, το “μηδέν άγαν” το "μηδέν εκ του μηδενός", το “εν οίδα ότι ουδέν οίδα”, τον χρόνο και το χώρο.
Αλλά και για το θείο, το ιερό, το αληθινό, το πνεύμα και για τη ψυχή.
Επίσης και, όταν αργά ή γρήγορα, αναρωτιόμαστε για το μυστήριο του θανάτου. Αν όντως είναι ”το τέλος ή η αρχή”, όπως εύστοχα διερωτήθηκε και ο καταξιωμένος κύπριος ψυχίατρος και ψυχολόγος δρ.Τάκης Ευδόκας σ’ ένα από τα βιβλία του.
Aκόμη κι όταν αναρωτιόμαστε και για τη καθημερινότητα μας. Πως φτάσαμε στο σήμερα, τι μας επιφυλάσσει το αύριο και γιατί τελικά λειτουργούμε όπως λειτουργούμε..
Αναρωτιόμαστε για τόσα και τόσα.
Το θέμα όμως, δεν είναι τόσο το γεγονός ότι αναρωτιόμαστε.
Αφού αυτό θα πρέπει να είναι το ότι πιο φυσιολογικό, ως συνειδητοποιημένες υπάρξεις που είμαστε..
Το θέμα δυστυχώς είναι οι απόλυτες απαντήσεις που δίνονται.
Είναι οι απόλυτες "αναλήθειες" που επιτηδευμένα δίνονται συνήθως από εκείνους που ενώ γνωρίζουν ότι “ΔΕΝ” μπορούν να γνωρίζουν τις απαντήσεις, για τους δικούς τους, τους πολύ ιδιοτελείς λόγους, τις πλάθουν.
Πλάθουν τες απόλυτες εκείνες απαντήσεις που τους επιτρέπουν να αξιοποιούν το περιτύλιγμα τους.
Διότι το "περιτύλιγμα" φαίνεται να είναι αυτό που έχει τελικά σημασία γι' αυτούς και όχι το περιεχόμενο.
Και ποιο είναι το "περιτύλιγμα";
Το περιτύλιγμα ονομάζεται εξουσία και ο κάθε λογής και ποιότητας εξουσιαστικός δογματισμός. Είτε αυτός είναι θρησκευτικός, πολιτειακός, οικονομικός, εθνικιστικός, φυλετικός.
Γι αυτό και δεν τους ενοχλεί το κακό που προκαλεί, το όποιο ψευδο - περιεχόμενο που καταλήγουν να “πλασάρουν”.
Πολέμους, φτώχεια, μιζέρια, μίσος, φυλετικές διακρίσεις, εκμετάλλευση, ενοχοποιήσεις, πείνα, αδικίες, και τόσα άλλα που σίγουρα δεν τιμούν τα μόνα συνειδητοποιημένα ζώα τουλάχιστον στο ηλιακό μας σύστημα..
Δεν τους ενοχλεί που ουσιαστικά εγκληματούν σε βάρος κυρίως των συνειδήσεων των αφελών και των καλόπιστων ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη.
Ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους και πιο ιδιαίτερα σε βάρος των αθώων παιδικών ψυχών..
